خداناباوری جرات یا اشتباه؟

خداناباوری جرات یا اشتباه؟ خداناباوری تصمیم است که انسان خودش می گیرد. کاری نیست که بر ما قبولانده شده باشد. انسان های متدین در یک دین پیدا میشوند ولی انسان های خداناباور بر اثر تفکر منطق و استدلال وجود خدا را زیر سوال می برند و بعد از مطالعه و بررستی تصمیم می گیرند.

دین برای ما دنیا و تمام چیزهایی که درک کرده‌ایم، نمی‌تواند آساناً توضیح دهد. فردی که خداناباور می‌شود، خود را از این چالش جدا کرده و سعی می‌کند تا جهان را بهتر درک کند. این خود اولین تفاوت و پیشرفت به سوی ترقی است.

آزاداندیشی ما را به اخلاقیات هدایت می‌کند. ما مجبور نیستیم از قوانینی پیروی کنیم که خلاف اصول انسانی است. نیازی نیست که کورکورانه خودمان یا اطرافیانمان را به کارهایی مجبور کنیم که خلاف قوانین انسانی و حقوق بشری است

وقتی انسان خالق را زیر سوال می‌برد و به وجودش شک می‌کند، این نشان از جرأت است که توانسته است خود را از خرافات دور کند. آزاداندیشی می‌تواند آینده‌ای روشن را برای ما و جهان ما خلق کند.

انسان‌ها افکار مختلف دارند و اکثریت آنها که در یک خانواده تولد می‌شوند، فرهنگ و دین همان خانواده را خواهند پذیرفت. اما اگر توانسته‌اند خود را از دین نجات دهند، می‌توانند مثال خوبی برای خود و نسل‌های آینده باشند و بتوانند زنجیر دینی را شکست داده و نسل آینده را بیدار کنند.

رفتار ما می‌تواند تأثیرات بزرگی بر جامعه داشته باشد. اگر قوانین قتل، دست‌بریدن، پا‌بریدن، زدن زنان حجاب و صدها قانون ضد جقوق بشر و خرافاتی دیگر را از بین ببریم، می‌توانیم جوامع آینده را به سمت حقوق بشر بدون تبعیض و برتری بسوی ترقی ببریم و بتوانیم از وجود و بودن یکدیگر کنار هم لذت ببریم.

پس بیایید یک بار قرآن و دیگر کتب مقدس را مطالعه کنید مهم است که در این مطالعه هیچ نوع پیش فرض نگیرید کتاب ها را مطالعه کنید آنگاه سر در گریبان انداخته و خود فکر کنید آیا می توانیم این قوانین را بپذیرم و بالای خود و جامعه تطبقد کنیم؟ آیا امکان دارد خالق وجود داشته باشد که چنین کتاب برای ما فرستاده که این همه قوانین غیر انسانی در آن وجود دارد؟ آیا قانون بهتر از این قوانین وجود دارد؟

اگر به این سوال ها جواب قناعت بخش پیدا کردید تصمیم دست خود شما است. مقصد من فقط آگاهی رسانی است.

به آروزی بیداری خرد.

دوست شما دوراندیش