زنده شدن مرده در مقابل صحابه

منبع:
البدایه والنهایه،
صفحه:
۱۵۲ الی ۱۵۳،
شماره روایت:

ترجمه دری

قصه دیگری نیز با قصه العلاء بن الحضرمی وجود دارد. ابوبکر بن ابی الدنیا گفت: خالد بن خداش بن عجلان المهلبی و اسماعیل بن بشار نقل کردند: صالح المزی از ثابت بنانی از انس بن مالک نقل کرد که: ما به دیدار جوانی از انصار رفتیم، به سرعت از دنیا رفت. ما چشمانش را بستیم و رویش را پوشاندیم، و برخی از ما به مادرش گفتند: صبر کن، او گفت: آیا مرده است؟ ما گفتیم: بله، پس دستانش را به آسمان بلند کرد و گفت: خدایا من به تو ایمان دارم و به پیامبرت هجرت کرده‌ام، پس هرگاه سختی به من فرود آید، تو را می‌خوانم و تو آن را برطرف می‌کنی، پس خدایا این مصیبت را بر من سنگین نکن. سپس پارچه را از روی صورتش کشیدند و ما نماندیم مگر اینکه غذا خوردیم و او نیز با ما غذا خورد.

این حدیث را بیهقی از ابی سعید مالینی از ابن عدی از محمد بن طاهر بن ابی الدمیل از عبدالله بن عائشه از صالح بن بشیر المزنی- یکی از زاهدان بصره و عبادت کنندگان آن- با نرمی در حدیثش از انس نقل کرد که قصه را گفته و در آن آمده است که مادر سائب پیرزنی کور بود. بیهقی گفت: و این حدیث از راه دیگری نیز نقل شده است- یعنی در آن انقطاع وجود دارد- از ابن عدی و انس بن مالک، سپس از طریق عیسی بن یونس از عبدالله بن عون از انس گفته است: در این امت سه چیز دیدم که اگر در بنی اسرائیل بود نمی‌توانستند آن را بین ملت‌ها تقسیم کنند، ما گفتیم: آن‌ها چه هستند ای ابو حمزه؟ او گفت: ما در صفه نزد رسول خدا صلی الله علیه و سلم بودیم، زن مهاجری آمد و پسری با او بود که به سن بلوغ رسیده بود، پیامبر زن را نزد زنان و پسرش را نزد ما اضافه کرد، پس نماند مگر اینکه بیماری مدینه او را گرفت و چند روزی بیمار بود سپس وفات کرد، پیامبر صلی الله علیه و سلم چشمانش را بست و دستور داد تا او را آماده کنند، وقتی خواستیم او را غسل دهیم گفت: ای انس نزد مادرش برو و به او خبر ده، من به او خبر دادم، او آمد تا که نزد پایه‌های او نشست و او گفت: خدایا، من طوعاً به تو تسلیم شده‌ام، از بت‌ها به دوری انگیخته شدم و به خواست تو هجرت کرده‌ام. خدایا، اجازه نده که بت‌پرستان از من دلخوش شوند و مصیبتی بر من نه که توان تحمل آن را ندارم. سوگند به خدا که هنوز سخنش به پایان نرسیده بود که پاهایش را تکان داد و پارچه را از چهره‌اش کنار زد و زنده ماند تا زمانی که خدا پیامبرش را قبض روح کرد، و تا زمانی که مادرش درگذشت.